Van’dan PKK’nın kaçırdığı kızına ‘teslim ol’ çağrısı yaptı
“TAHLİLLERİNDE ZİHİN SİLME İLACI ÇIKTI”
Diyarbakır’dan sonra evlatları PKK tarafından dağa kaçırılan aileler, Van’da HDP binası önünde 10 hafta boyunca eylem yaptı.
“BİZE ÇİFTE BAYRAM YAŞATSIN”
Koronavirüs tedbirleri kapsamında alınan 17 günlük tam kapanma kararının ardından eylemlere ara verildi.
“İMKANIM OLSA, DİYARBAKIR’A DA GİDERDİM”
10’uncu haftaya kadar parti binası önünde eylem yapan 30 aileden biri olan Atiye Dayan, 6 yıl önce 17 yaşındayken çalıştığı iş yerinde yemeğine ilaç katılarak zehirlenen ve sonra dağa kaçırılan kızı Şilan’a seslendi.
6 çocuk annesi Atiye Dayan, şu ifadeleri kullandı:
“Kızımın fotoğraflarıyla şalıyla günlerimizi geçiriyoruz. Bayramları, kandilleri ve Anneler Günü’nü kuru kuru fotoğraflar ve elbiselerini koklayarak geçiriyorum. Kızıma sesleniyorum. Allah rızası için bu acıma son ver artık. Gel, teslim ol. 6 yıldır sensiz Anneler Günü’nü kutluyorum. Bayramlarımız karanlık geçiyor. Her bayram ve her Anneler Günü hüzünlü geçiyor.
1 yıl önce Hakkari’nin Yüksekova ilçesinden Van’a geldik. Kızım henüz 17 yaşındayken zorla dağa kaçırdılar. 6 yıldır evlat acısıyla yaşıyorum. Benim kızım bir güzellik salonunda çalışıyordu. Kardeşlerine bakmak ve okutmak için çalışıyordu. Çalıştığı iş yerinde yemeğine ilaç katılıp zehirlendi sonra kızım kayboldu.
Çocuk savcısına gittim, kızımın tahlillerini istedi. Bana dedi ki tahlillerinde zihin silme ilacı çıktı. Benim kızım, kardeşlerine bakmak için okulundan vazgeçti. Kalktılar bize bu kalleşliği yaptılar. Benim çocuğumu kaçıran da sorumlusu da HDP ve PKK’dır.
Kızım gelsin, teslim olsun. Bize çifte bayram yaşatsın. Evimize de bayram gelsin. Ben de güleyim, bileyim bayram var. Bundan sonraki bayramları kızımla kutlamak istiyorum. Bu acıya artık dayanamıyorum. Evde çocuklarıma bakıyorum. Gelsin, korkmasın, teslim olsun. İnan ki ceza da yok. Biz de herkes gibi çifte bayram yaşayalım. Geri kalan ömrüm, evlatlarımla mutlulukla geçsin.
Ben sadece evladıma kavuşmak için bu eyleme katılıyorum. Benim Kandil’e veya başka yere gidecek imkanım yok. Çocuklarım ufak olduğu için onları bırakıp ayrılamıyorum. Tek başıma çocuklarımla mücadele ettim. Van’da eyleme başladım. Gerçekten imkanım olsaydı Diyarbakır’a da giderdim, imkansızlıktan dolayı gidemedim. Çünkü çocuklarımı bırakıp gidemiyorum.
Kızım nerede olursan ol, çık gel. Ben artık senin acına dayanamıyorum. Gel bize kavuş, çifte bayram yaşayalım. Bayram geliyor, bayramı bilmiyorum, mutluluğu da unuttum.”
