Osmanlı İmparatorluğu’nda padişahlar, devletin gücünü ve
ciddiyetini her zaman en etkili şekilde yansıtmak zorundaydılar.

Halk, saray mensupları ve elçiler önünde her zaman güçlü,
ciddi ve gösterişli bir şekilde görünmeleri gerekiyordu.

O dönemde padişahlara makyaj yapılır, yüzleri boyanırdı. Ancak
bu durum günümüzde uygulanan makyajlardan çok daha farklı bir anlam taşıyordu.

GÜNÜMÜZ MAKYAJ ANLAMINDAN ÇOK FARKLI

Osmanlı İmparatorluğu’nda padişahların makyaj yapması, estetik
kaygılarla yapılmış bir uygulama değildi.

Özellikle yabancı elçilerle yapılacak görüşmelerde
padişahların yüzlerine boyalar sürülürdü. Amaç, etkileyici bir görüntü bırakmak
değil, padişahın güçlü ve sağlıklı bir görüntüye sahip olmasını sağlamaktı.

Örneğin, ünlü Venedik elçisi, Kanuni Sultan Süleyman ile
yaptığı görüşme öncesinde, Sultan Süleyman’ın yüzüne renkler sürüldüğünü
belirtmişti.

Bu uygulamanın arkasındaki neden ise, Sultan Süleyman’ın oldukça
beyaz teni nedeniyle hasta gibi görünmesinin engellenmesiydi. Bu stratejiyle,
padişahın halk gözündeki gücü ve sağlığı pekiştirilmiş oluyordu.

Ayrıca, padişahların portreleri çizileceği zaman da makyaj
yapılırdı. Burada amaç, yüz hatlarının daha belirgin ve kusursuz görünmesini
sağlamaktı.

Yani, Osmanlı döneminde makyaj, bugünkü güzellik algısının
ötesinde, padişahların güçlü ve ciddi bir imaj oluşturmak için kullanılan
önemli bir stratejiye dönüşmüştü.