Rize’de 1975 yılında öğretmenlik yapmaya başlayan İsmail Kumbuzoğlu, iki yıl sonra memleketi Trabzon’un Çaykara ilçesine bağlı Karaçam köyündeki okula müdür olarak atandı. Eğitimini fotoğrafçılık kurslarıyla pekiştiren Kumbuzoğlu, 1985 yılında edindiği fotoğraf makinesiyle arkadaşlarının ve esnafın fotoğraflarını çekmeye başladı.

FOTOĞRAF TUTKUSUYLA DÜKKAN AÇTI

Bu süreçte açtığı küçük işletme sayesinde ek gelir elde ederken, mesleğin inceliklerini de öğrenme fırsatı buldu. Müşterilerinin vesikalık fotoğraflarını biriktirerek iş yerinin duvarına asan Kumbuzoğlu, 1988’de Karapürçek’te açtığı dükkanda bu tutkusunu sürdürdü. Zamanla, çektiği vesikalık fotoğraflar arasında hayatını kaybeden müşterileri de yer aldı.

“ÇEKTİĞİM FOTOĞRAFLARDAN BİRER TANE KOYMAYA BAŞLADIM”

Kumbuzoğlu,

1986 yılında ilçemde bir dükkan açtım ve 40 yıla yakın bir süredir burada fotoğrafçılık yapıyorum. Nasıl aklıma geldi bilmiyorum ama her çektiğim fotoğraftan müşterilerimden birer tane istemeye başladım. Onlar da bunu memnuniyetle kabul ediyorlardı. Birer tane fotoğraf kenara koyarak albüm düzenlemeye karar verdim.

“HAYATINI KAYBEDEN YAKINLARININ FOTOĞRAFLARINI ÇEKİYORLAR”

Bu albümü düzenlerken bu kadar ilgi göreceğini ya da ileride bu kadar değerli anılar biriktireceğimi hiç düşünmemiştim. Her şey meraktan başladı. Albümde yakınlarını kaybedenlerin fotoğrafları da var ve onların sayesinde bu albümün ne kadar değerli olduğunu fark ettim. Müşterilerim fotoğraflarını çektirmeye geldiklerinde, albümde hayatını kaybeden yakınlarını görünce cep telefonlarıyla o fotoğrafları çekiyorlar. Hatta bazı çocuklar, ‘Amca, fotoğraflara bakabilir miyiz?’ diye soruyorlar ve ben de bu isteği memnuniyetle karşılıyorum. 40 yılın sonunda oluşturduğum bu manzarayı izlemek benim için büyük bir haz kaynağı

diye konuştu.