Zülfü Livaneli’nin editör tarafından beğenilmeyen kitabı: Huzursuzluk
HUZURSUZLUK…
Yazar, müzisyen, gazeteci… Siz Livaneli’yi saydığım sıfatlardan hangisiyle seviyorsanız sizin kutsal tercihinizdir. Ama ben daha çok yazarlık yönüyle tanıyorum kendisini. O yüzden Huzursuzluk romanını konuşmak istiyorum bugün.
“MİDEYE” İNMEYEN CÜMLELER
Söz konusu Zülfü Livaneli’nin üç yıl önce yayınladığı Huzursuzluk kitabı üzerine nacizane görüşlerimi belirtmek istiyorum.
EDİTÖRÜN HAYAL KIRIKLIĞI
En son söyleyeceğimi en başta söylemek istiyorum. Kitabı kesinlikle beğenmedim. Neden beğenmediğimi de sabırlı okurlar için yazının sonlarına doğru anlatacağım.
LİVANELİ’YE YAKIŞMADI
Öncelikle şunu belirtmek isterim ki; Zülfü Livaneli’nin bütün kitaplarını okudum. Özellikle Serenad romanı bence Livaneli için önemli bir sıçrama tahtası olmuştur.
Okurlar tarafından büyük takdir toplayan kitap, elden ele dolaştığının da yakın bir tanığıyım. Polisiye, macera, aşk üçgeninde geçen Serenad okunmayı fazlasıyla hak ediyor.
Yazıya bu girizgâhla yapmamın sebebi, birazdan değineceğim ve bende büyük hayal kırıklığı yaşatan Livaneli’nin romanını tanıtmadan önce, daha evvel yayınladığı Serenad romanını bu tanıtım yazısı vesilesiyle hakkını teslim etmek istedim.
Yazının hemen başında da belirtiğim üzere, Huzursuzluk Zülfü Livaneli’nin 2017’de yaımlanan romanı. Bir okuru olarak kendisini yakinen takip eder, piyasaya sürdüğü her kitabını büyük bir hevesle alır, okurum.
Aynı heyecanı, hevesi Huzursuzluk yayınladığında da yaşadım. En yakın kitapçıya gidip kitabı aldım. Başlıkta da dikkatinize çekmeye çalıştım romanı okuyup bitirdiğimde ismine de yakışır vaziyette, bende derin bir hayal kırıklığı yarattı.
Sevgili Ensonhaber kitap okuyucuları!
Kitap hakkında size bu bilgiler verdikten sonra bendeki “Huzursuzluğu” ve hayal kırıklığını anlatmak istiyorum.
Kitabı okumaya başladım bir türlü ilerleyemedi. Dudaklarım kelimeleri bir türlü yakalayamıyor, cümleleri ne yapıp etsem öğütemiyordum. Buna uzun cümleleri de eklemek lazım.
Kitapla, deyim yerindeyse savaş verdim. Fırlatıp bir kenara da atabilirdim ama, yazara ve kitaba biraz daha şans tanımak istedim. Zor da olsa kitap bitti ve derin bir nefes aldım.
EDEBİ HAZZDAN UZAK KİTAP
Huzursuzluk’ta Livaneli’nin diğer kitaplarında aradığım edebi hazza ulaşamadım. Orta Doğu gibi bir coğrafyayı, yaşanan büyük insanlık dramlarını 160 sayfaya sığdırmak ne kadar gerçekçi olabilir.
Kitabı okurken de bu düşünceler içerisindeydim. Livaneli’yi alelacele bu satırları yazdıran ve hemen bitsin diye kaleminin kıvraklığı neden hep tekdüze oldu bu kitapta?
Ben kitap eleştirmeni değilim, haddimi de bilirim. Siz kitapseverlere mümkün olduğunca okuduklarımı paylaşmak istiyorum. Ama eleştirmen olmamam, okuduklarımı eleştiremem anlamına gelmemeli.
Ben bir okurum, okurların da okuduğu kitapları ve yazarlarını beğenmeyebilir, haklı olarak da eleştirebilirler. Ben de Zülfü Livaneli’nin bu romanında derin hayal kırıklığını yaşadığımı belirtmek istedim.
Livaneli, kalemine yakışmayan bir eser çıkartmış.. Umarım ileride yazacağı kitaplara benzemez.
Siz kitabı okuduğunuzda benimle aynı görüşü paylaşmayabilirsiniz. Yazara yönelttiğim eleştirilerin haksız olduğunu bile düşünebilirsiniz. Bütün bunlara saygı duyarım.
Kitabı okumayın demiyorum; okuyun belki siz benim arayıp bulamadıklarımı bulursunuz.
Zira, hakikat aramakla bulunur…
Ergül Tosun
Kitap sayfası için iletişim:
