Konya’da emekli Haci Ali amca, eline aldığı iğne ve boncukla karısına destek oluyor
Boş durmamak için eşine yardım ediyor
“Daha sonra boncuğa merak sardım. ‘Yapamam’ düşüncesi vardı bende. Eşim ‘Yaparsın.’ dedi, o cesareti verdi. Gerçekten de yapıyorum. İstediğim modeli çıkarıp, yapıyorum. Öğrendiğim için şu anda çok kolay, çok zevkli. Sürekli çalışırsan günde 8-10 bileklik yapılır. Kursa genelde bayanlar gidiyor. Ben eşimden öğrendim. Benim sertifikam yok.”
“40 yıldır hayatı, 11 yıldır da işi paylaşıyoruz”
“40 yıldır hayatı paylaşıyoruz, 11 yıldır da işi paylaşıyoruz. Dükkanı kapattıktan sonra 11 yıldır evde, bahçede eşime destek oluyorum. Bir kızımız, bir oğlumuz var. Boncuk işi çok hoşuma gidiyor. Kabak süslemeyi de seviyorum. Kırkyamada sadece kesiyorum. Kahve alışkanlığım yok. Yazın bahçe işleriyle uğraşıyorum. Kışın bu el sanatı işleriyle uğraşıyoruz, yazın da stant açıp satıyoruz.”
50 sertifikası var
“Örgü, çiçek, pasta kursuna gittim. Bu hikayem 13 yaşında başladı. 59 yaşındayım hala kurstayım. 50 sertifikam oldu. Açılan bütün kurslara gittim. Ev ekonomisi, sağlık, çocuk bakımı, takı tasarımı sertifikalarım var. Şu an kabak süsleme kursuna eşimle gidiyorum.”
“Kışın yapıyoruz, yazın satıyoruz”
“Eşimle ilk gümüş kaplama üzerine taş yerleştirme ile takı tasarımına başladık. Sonra, kırkyamada kumaşları kesti. Şimdi kum boncuktan kolye bileklik örüyor. Önceleri ben evde yapıp satıyordum. Dükkanı kapattıktan sonra biraz zorlandık. Kızımız üniversitede okuyordu. İzmir’de el sanatları stantlarını gördük, ‘Neden biz de yapmayalım.’ dedik. Beraber üretip beraber açıyoruz o standı. Ağırlığımız takı. Yazın satıyoruz, kışın yapıyoruz. Kızımın yanına gittikçe İstanbul’dan malzeme alıyoruz. Kış boyu hazırlıyoruz, yazın da satışımızı yapıyoruz. Eşimle hep beraberiz. Bu özel bir durum. Hem maddi hem manevi olarak birbirimize destek oluyoruz.”
