‘Acele Hastalığıyla’ mücadele ettiğinizi gösteren 6 belirti
ACELE HASTALIĞININ 6 BELİRTİSİ
Yapılacaklar listenizdekileri tamamlayabilmek için sürekli yarışıyor, aynı anda birkaç işle uğraşıyor ve programınızın gerisinde olduğunuzu mu hissediyorsunuz? Ne kadar küçük olursa olsun, ilerlemenizi yavaşlatmaya çalışan herhangi bir engel sizi tedirgin ediyor mu? Eğer öyleyse, “acele hastalığı” ile uğraşıyor olabilirsiniz.
‘ACELECİ’ OLARAK YAŞAMAK ZARARLI OLABİLİR
Acele hastalığı, hızlı hareket etmeye gerek olmadığında bile, kronik telaş, kaygı ve ezici, ısrarcı bir aciliyet duygusuyla karakterize bir davranış kalıbıdır ancak teşhis edilebilir bir hastalık veya sağlık sorunu değildir.
ACELE HASTALIĞI İLE BAŞA ÇIKMANIN YOLLARI
Kronik olarak aceleniz varsa, kısa vadede küçük sonuçlar elde etmeye ve rekabetçi olmaya istekli olunurken aynı zamanda başkalarına karşı sabırsız olmaya yatkın bir davranış sergilenir.
İşte acele hastalığının 6 belirtisi.
1. Her şeye bir yarışmış gibi davranırsınız
Bazı durumlar aceleyle hareket etmemizi gerektirir, mesela önemli bir projeyi teslim etme tarihine yaklaşmanız veya bir uçuş için zamanında havalimanına gitmemiz gerektiğinde aceleci davranabilirsiniz. Ancak acele hastalığı olan insanlar, koşuşturmanın ne zaman gerekli olduğunu ve ne zaman olmadığını ayırt etmekte güçlük çekerler.
Alışveriş, yemek yeme veya araba kullanma gibi küçük, günlük işleri bile bir yarış olarak görüyorsanız ve herhangi bir gecikme endişe duygularına neden oluyorsa, acele hastalığıyla mücadele ediyor olabilirsiniz.
2. Bir gecikme ile karşılaştığınızda çok sinirlenirsiniz
Bankada sıraya girmek, doktor randevusu için bekleme odasında oturmak ya da trafikte sıkışıp kalmak gerçekten kanınızın kaynamasına neden oluyorsa, suçlusu acele hastalığı olabilir. Hedefinize belirli bir zamanda varmanız gerekmese bile trafikte endişeli ve hayal kırıklığına uğrarsınız.
Başka bir işaret mi? Asansördeki “kapıyı kapat” düğmesine tekrar tekrar basan türden bir insansınız. Zaman kaybetmemek için her şeyi yaparsınız, bu sizi biraz gülünç duruma düşürse bile…
Çoğu zaman, bu düğmeler bir ampulden başka hiçbir şeye bağlı değiller; bunlara ‘mekanik plasebo’ deniyor. Ama çalışsalar bile, ne kadar zaman kazandıracaklar? İki saniye mi?
3. Sık sık başkalarının sözünü kesiyorsunuz
Sabırsızlığınız sadece uzun kuyruklar ve trafik sıkışıklığıyla sınırlı değildir; kişisel ilişkilerinize de yayılır. Kaba olmayı düşünmeyebilirsiniz, ancak size, konuşmanın ortasında insanları kesme alışkanlığınız olduğu defalarca söylenmiş olabilir.
Başkalarının konuşurken sık sık sözünü kesiyor, özellikle de yavaş konuşuyorlarsa müdahale ediyorsanız suçlusu acele hastalığı olabilir.
4. Bir seferde yalnızca bir işi yapmayı imkansız buluyorsunuz
Acele hastalığıyla uğraşırken, çoklu görev sizin mottonuzdur. Sadece bir göreve odaklanmak, kısa bir süre için bile size dayanılmaz gelir. Örneğin öğle yemeğinizi ısıtırken o araya başka neleri sıkıştırabileceğinizi düşünürsünüz.
5. Sürekli olarak programın gerisinde hissediyorsunuz
Acele hastalığıyla uğraşırken, bir günde yapmanız gereken şeyi başarmak için asla yeterli saat yok gibi görünür. Ve ne kadar çok şey yaparsanız yapın, her zaman eksik gibi hissedersiniz.
6. Yapılacaklar listenizdeki şeyleri kontrol etme konusunda takıntılısınız
Bir işi tamamladığınızda ve listenizden çıkarırken elde ettiğiniz memnuniyet patlamasını seviyorsunuz. Ancak bu patlama uzun sürmez, hemen bir sonraki işe geçersiniz. Bu kadar hızlı hareket etmek aslında sizi daha üretken yapmaz. Aksine, sizi hatalara daha yatkın hale getirir.
Acele hastalığı, yapmanız gerekenin aşırı farkındalığı olarak ortaya çıkıyor, sürekli kafanızda oynanıyor. Bu o kadar abartılı olabilir ki, şimdiki işinizi yaparken acele edip bir sonraki işinizi düşündüğünüz için aslında bir şeyleri unutmak veya hatalar yapmak zorunda kalırsınız.
Sürekli aceleye getirilmiş bir durumda dünyayı dolaşmak, fiziksel ve zihinsel sağlığınız, işiniz ve ilişkileriniz üzerinde olumsuz etkilere sahip olabilir.
Birincisi, kronik stres bağışıklık sisteminizi zayıflatabilir, uyku düzeninize ve enerji seviyenize müdahale edebilir. Ayrıca aciliyet duyguları odaklanmanızı zorlaştırır, bu da iş performansınızı ve ruh halinizi etkileyebilir.
Gittikçe daha az zamanda daha fazlasını başarma ihtiyacı, dikkati ve duygusallığı hayatımızdaki anlamlı ilişkilerden uzaklaştırır.
Kendimizle aynı hızda hareket etmeyenlere karşı sabrımızı yitiririz, onlarla birlikte olamayız ve başkalarına duygusal destek vermeyi zaman kaybı olarak değerlendiririz. Bu, sonunda öfke kaybına, çatışmaya ve hatta ayrılıklara yol açar.
Neyin gerçekten zamana duyarlı olduğunu ve neyin bekleyebileceğini düşünün. Her işi en kısa sürede ele alınması gereken bir acil durum gibi ele almak, kronik strese neden olur. Gerçekten yapılması gerekenlere öncelik verin ve diğer işleri arka sıralara taşıyın.
Aşırı zaman aciliyeti, düşüncesel bir sorundur. Herkesin işleri halletmek için üzerinde bir baskı vardır. Ancak, her şeyin eşit derecede acil olduğunu düşünürseniz, muhtemelen stres sorunları yaşarsınız. Zamana bakış açınızı, onunla nasıl ilişki kurduğunuzu ve sizin için gerçekten neyin önemli olduğunu yeniden düşünün. Olayları ve işleri uygun perspektifte yerleştirin.
Kişisel bakım için küçük zaman pencereleri açın. Ardından, daha rahat hale geldikçe yavaş yavaş artırın. Acele hastalığıyla uğraşırken, rahatlamak ilk başta kolay gelmeyebilir. Küçükten başlayın; Bir haftalık tatil rezervasyonu yapmak yerine, hafta sonu yürüyüşe çıkmak veya iyi bir kitapla uzanmak için kendinize bir saat ayırmayı deneyin.
Sevdiğiniz şeylerle yeniden bağlantı kurmak için bu zamanı kullanın ve yeniden canlanırken ve keyifli bir şey yaparken duyguların havada süzülmesine izin verin. Okumak, konuşmak, yürümek gibi keyifli bir şekilde rahatlayabileceğimiz yolları arayın.
Geceleri beyninizi adeta kapatmakta zorlanıyorsanız, rahatlamanıza ve uykuya dalmanıza yardımcı olacak bir gece rutini oluşturun. Bu, bir fincan çay, ılık bir duş, günlük tutma veya sizi sakinleştiren herhangi bir şey olabilir.
Uyku, yenilenmiş ve duygusal olarak dengeli hissetmemize yardımcı olur, ancak hızın düşmanıdır ve daha da kötüsü, sürekli endişeli olduğumuzda yeterli ve kaliteli uykuyu elde etmek daha zordur. Bizi kademeli olarak ‘kapatmaya’ yarayan bir gece rutini oluşturmak, uyku kalitesi ve miktarını artırarak hem iyileşmemizi, hem de ertesi günkü enerji seviyemizin artmasını sağlar.
Sürekli olarak bir işten diğerine sıçradığınızda, büyük resmi göremeden küçük ayrıntılar içinde takılıp kalırsınız. Derin düşünmek için zaman ayırmak, ilk başta bir zaman israfı gibi gelebilir. Bu, yapılacaklar listenizde tam olarak üstünü çizebileceğiniz bir eylem öğesi değildir. Ancak daha büyük hedefleriniz için çalışmak istiyorsanız bu gereklidir.
Derinlemesine kökleşmiş davranışları değiştirmek kolay değildir, ancak bunu tek başınıza yapmak zorunda değilsiniz. Ailenizin ve arkadaşlarınızın desteğiyle, kalıplarınızı ve tetikleyicilerinizi belirleyip, aceleci tavrınızı yenmeye yardımcı olabilecek bir destek tabanı oluşturabilirsiniz.
